Met beide benen op de grond…

Iedereen heeft het wel eens gezien op facebook. Een post over een heel erg ziek met het verzoek om een donatie of kaartjes of iets dergelijks. Aangezien ik zelf mama ben raken dit soort posts mij zeker wel. Maar nooit zo erg dat ik er een dag van van slag ben geweest.

Tot gisteren… Gistermorgen las ik weer zo’n post op facebook,gedeeld door 1 van mijn vriendjes. Ach wat erg dacht ik. Tot ik nog eens goed naar de foto keek en de tekst nog eens las en de namen eens goed bekeek. Shit dit mannetje ken ik gewoon. Het gaat hier over een oud klasgenootje/vriendje van Lars en Stefan. Dit jongetje woonde vlakbij ons.

En toen kwamen de tranen…Ik kon en wilde het eigenlijk niet geloven maar het stond er toch echt. Dit kereltje lijdt aan een witte stofziekte. En de vooruitzichten zijn niet goed. Ik heb werkelijk eerst een half uur zitten huilen hierom. Zo oneerlijk dit. De rest van de dag heb ik eigenlijk half meegemaakt omdat ik even niet wist hoe ik dit een plekje moest geven. Ik mopper best wel eens dat ik het moeilijk vindt met mijn drie jongens en natuurlijk dat mag ook. Maar bij dit soort nieuws valt mijn sores in het niets.

En toen kwam ook het moeilijkste gedeelte later op de dag. Ik moest dit toch ook even aan Lars en Stefan vertellen. Stefan reageerde eigenlijk heel nuchter. Ik denk niet dat hij heel erg begreep wat ik hem vertelde. Maar Lars wel. Hij wist ook meteen om wie het ging. En toen ik uit verteld was, stond ook lars heel sip bij me. Ik vermoed dat er nog wel vragen gaan komen maar op dit moment nog niet.

Zijn ouders hebben een verzoekje gedaan of mensen een kaartje kunnen sturen naar hem. Want dit zou hij heel erg leuk vinden. Dus lieve mensen die dit lezen zouden jullie een kaartje kunnen sturen? Hieronder vindt je het adres.

Kaarten voor Sylvan mogen naar:

OBS de Regenboog
T.a.v. Sylvan
Postbus 21
3780 BA Voorthuizen

Hij houd heel veel van auto’s, treinen, K3 en van alles wat heel vrolijk is.

xoxo

 

Met beide benen op de grond…

4 gedachtes over “Met beide benen op de grond…

  1. Andrea zegt:

    Goedemorgen zo idd erg heftig om zo iets te horen. Maar nu vraag ik me af hoe oud zijn jouw zoontjes waar je het aan verteld hebt ben zelf eigenlijk niet zo tegen mijn kinderen om erg in details te treden over de diepgang van een ziek persoon alleen die is erg ziek dus vroeg me af hoe jij het ze dan hebt verteld??

    Like

    1. Mijn zoontjes zijn 6 en 4.

      Ik ben begonnen met de vraag of ze nog wisten wie Sylvan was. Want we wonen daar al een tijdje niet meer dus zou het me niet verbazen als ze het niet wisten. Stefan van 4 wist het inderdaad niet meer maar Lars van 6 wist het nog wel. Ja die zat bij hem op school en woonde vlakbij ons. Toen heb ik gezegd dat ik heb gehoord dat Sylvan heel erg ziek is..Zo ziek dat hij al niet meer goed kan lopen en misschien later ook niet meer kan praten e.d. Dus Lars vroeg toen…Gaat hij dan ook dood mama? Ik zo ja die kans zit er wel in. Nu denk jij misschien waarom zegt ze dat? Maar ik ben van mening dat je zulke dingen niet moet verbergen voor kinderen. En daarbij is lars autistische en hij voelt heel goed aan als ik niet helemaal de waarheid vertel. Maar ik heb er wel gelijk bij verteld dat hij voorlopig nog gewoon leeft maar wel een rolstoel enzo krijgt. En dat hij het heel leuk zou vinden om tekeningen en kaartjes te krijgen. Dan voelt hij zich weer wat vrolijker..

      Beide heren zijn ijverig bezig nu en we praten er gewoon over. Voor mij is dat normaal maar ik kan me voorstellen dat je het moeilijk vind. Ik let ook altijd zeker wel op hoe ik het vertel hoor. En zeker niet echt in detail. Vermoedelijk komen er vanuit lars nog wel meer vragen en die beantwoord ik dan ook gewoon zo ver ik kan. groetjes marieke

      Like

  2. Suzanne zegt:

    Jeetje, wat heftig. Dan besef je maar weer hoe gelukkig je bent als jouw kind (eren) gezond zijn.
    Ik ben er ook een voorstander van om eerlijk met je kind te communiceren. Natuurlijk hoef je niet altijd alle details te vertellen, maar dat voel je zelf als moeder het beste aan.

    Like

Plaats een reactie